Μέσω του χύμα τσίπουρου και της ρακής, το κόστος μπορεί να κρατηθεί αρκετά χαμηλά ώστε και οι επιχειρηματίες να ζουν, και οι πελάτες να βγαίνουν έξω χωρίς να χρεοκοπούν κάθε φορά – το πολύ να πάθουν μερική τύφλωση από το αλκοόλ. Δυστυχώς τα πράγματα αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς μετά την απαγόρευση του χύμα τσίπουρου (ή τουλάχιστον της παλιάς του φορολογίας) από την Κομισιόν, και ακόμη και ο Αλέξης Γεωργούλης φαίνεται ανίσχυρος να το σταματήσει. Έτσι, οι αρχές πλέον καταδιώκουν το πατροπαράδοτο χύμα τσίπουρο με το οποίο τόσες γενιές Ελλήνων έφτασαν κοντά στην κίρρωση του ήπατος, με αποτέλεσμα τα μαγαζιά να πρέπει να στραφούν στο εμφιαλωμένο, το οποίο φορολογείται αρκετά σκληρότερα. Μία ενδεικτική τιμή είναι με το χύμα τσίπουρο,μ τα 250 ml πωλούνταν στην φιλική τιμή των 5-6 ευρώ με τον μαγαζάτορα να βγάζει κάμποσο κέρδος – τα εμφιαλωμένα ξεκινάνε από τα 6 ευρώ τα 200 ml, με 3 ευρώ τουλάχιστον να πηγαίνουν σε φόρους. Δεδομένου του ότι τα 4/5 της ντόπιας παραγωγής παράγεται παράνομα και διατίθεται χύμα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, η αλλαγή στο κόστος αναμένεται να κάνει πολλή εντύπωση στην αγορά. Σαν να μην έφτανε εντωμεταξύ η απαγόρευση του χύμα τσίπουρου, πρόσφατα απαγορεύτηκε και το κάπνισμα, με αποτέλεσμα τα τσιπουράδικα να έχουν σοβαρό πρόβλημα να βρουν τους πελάτες τους.
Θα μπορούσε βέβαια να χρησιμοποιηθεί και για το τσίπουρο η ίδια σερραίικη τεχνική που χρησιμοποιήθηκε για το τσιγάρο μήπως και γλιτώσαμε, γιατί παραγίναμε Ευρώπη: