Είναι από τις σημαντικότερες υποθέσεις εμφάνισης ΑΤΙΑ στην Ελλάδα , και κατατάσεται στις στενές επαφές τρίτου τύπου . Στις 2 Σεπτεμβρίου 1990 ,εθεάθησαν 12 ή 13 ΑΤΙΑ , τα οποία σε σχηματισμό , το ένα πίσω από το άλλο , διέσχισαν τον εναέριο χώρο της χώρας μας από τη βόρεια Ελλάδα ως την Πελλοπόνησο , όπου έκαναν μια αναστροφή και ακολούθησαν την αντίθετη πορεία . Οι δεκάδες μαρτυρίες , αρκετές επώνυμες , προέρχονται από όλα τα μέρη από τα οποία πέρασαν τα αντικείμενα . Στην επιστροφή τους προς βορρά , και ενώ πετούσαν κοντά στην Λαμία , αποσπάσθηκαν από τον σχηματισμό τρία σκάφη , το ένα από αυτά φλεγόμενο . Μετά από ανίχνευση της περιοχής , τα σκάφη προσγειώθηκαν κοντά στην Αταλάντη ,έσβησαν την φωτιά και απογειώθηκαν για να συναντήσουν το σμήνος . Η σημαντικότερη μαρτυρία για αυτήν την διαδικασία , που κράτησε όλο το βράδυ , προέρχεται από μέλη της οικογένειας Καραντράτου . Σύμφωνα με την μαρτυρία , στις 21:30 εντόπισαν στον ουρανό δεκατρία φωτεινά αντικείμενα κινούμενα με μεγάλη ταχύτητα , με δυνατά σαν προβολείς φώτα που έσκιζαν τον ουρανό , τα οποία πέρασαν από πάνω τους και έφυγαν .
"Τέτοιο φως δεν είχα ξαναδεί στην ζωή μου "
Μετά από 15 λεπτά , άκουσαν τρείς διαδοχικές εκρήξεις , και στον ουρανό εμφανίστηκε ένα κόκκινο αντικείμενο , πολύ μεγαλύτερο από τα προηγούμενα , που έμοιαζε να έχει πάρει φωτιά ή να έχει κάποια βλάβη . Ενώ το κοιτούσαν , αυτό έπεσε στο έδαφος , στο διπλανό λόφο , που απέιχε ένα χιλιόμετρο . Οι μάρτυρες ανέφεραν ότι το αντικείμενο έβγαζε μαύρο καπνό , σαν λάστιχα που καίγονται .
Έπειτα από λίγο ήρθαν , πετώντας με μεγάλη ταχύτητα , άλλα μικρότερα και περικύκλωσαν το μεγάλο . Προσγειώθηκαν σχηματίζοντας κύκλο γύρο από το αρχικό , φωτίζοντας έντονα την περιοχή . Έμοιαζε , σύμφωνα με τους μάρτυρες , να έχουν σχηματίσει ένα προστατευτικό τείχος , που εμπόδιζε την φωτιά να απλωθεί στις γύρω καλαμιές , και από εκεί στα πεύκα . "Από ότι φάνηκε το πρωί , φαίνεται πως κάτι είχαν ρίξει , γιατί ο τόπος ήταν υγρός και οι καλαμιές κολλούσαν ."
"Στεκόμαστε και παρακολουθούσαμε . Ο άντρας μου φοβήθηκε μήπως έρχονταν προς τα εμάς . Άρπαξε το δίκαννο και κίνησε προς το μέρος τους , για να τα βλέπει καλύτερα . Μπροστά από το φλεγόμενο αντικείμενο φάνηκαν να περνούν κάποιες σκιές , αλλά δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε άν ήταν άνθρωποι ή κάτι άλλο . Κάτι έκαναν μέσα στον φωτεινό κύκλο , που είχαν σχηματίσει γύρω από το μεγάλο αντικείμενο .Παρέμειναν εκεί περίπου από τις δέκα το βράδυ της Κυριακής μέχρι τις τρείς τα ξημερώματα της Δευτέρας." Το πρωί το μόνο που υπήρχε ήταν λίγος καπνός , ενώ το έδαφος όπου έγινε η προσγείωση και η γύρω χαμηλή βλάστηση είχαν καεί .. Μάρτυρας που πήγε στην περιοχή της προσγείωσης , βρήκε κάποια εξαρτήματα μηχανισμού και ένα σπογγώδες υλικό . Κοντά στο σημείο αυτό βρίσκονταν ένα πεύκο, με τον κορμό του καμμένο σε χαμηλό ύψος .Όταν ο μάρτυρας επεχείρησε να πιάσει το πεύκο , στο χέρι του εμφανίστηκαν μικρές φουσκάλες , σαν να είχε καεί .
Στην περιοχή της προσγείωσης υπήρχαν επίσης κυκλικά τρύπες στο έδαφος , με βουναλάκια χώματος γύρω από το άνοιγμα κάθε τρύπας . Εκεί ο μάρτυρας εντόπισε και παρέδωσε στις αρχές ένα παράξενο αντικείμενο : ένα κυκλικό εξάρτημα με δυο διαμετρικά αντίθετες κεραίες και χαραγμένο επάνω του ένα σχήμα που θύμιζε κεραυνό .
Το ατύχημα στην Αταλάντη Χρόνος: 2 Σεπτεμβρίου 1990 Τόπος:Μέγας Πλάτανος στην κεντρική Ελλάδα -Αταλάντη Την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου του 1990 μία σειρά από περίεργα γεγονότα συνέβησαν στην Ελλάδα και αποτέλεσαν μία από τις πιο παράξενες περιπτώσεις εμφάνισης εξωγήινων σε αυτόν τον πλανήτη.Αταλάντη είναι το όνομα μιας πόλης, που βρίσκεται στην κεντρική Ελλάδα, στο νομό Φθιώτιδας. Ένας νομός με πολλές αναφορές στην Ελληνική Μυθολογία και την Ιστορία.
Το γεγονός που συνέβη εκείνο το βράδυ στην Αταλάντη, δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός. Συνέβη ως αποτέλεσμα μιας σειράς εμφανίσεων και στενών επαφών που σημάδεψαν εκείνη την εβδομάδα την Ελλάδα.
Οι πρώτες αναφορές κάνουν λόγο όχι για ένα, αλλά για 12 με 17 ιπτάμενα αντικείμενα, που εμφανίστηκαν αρχικά επάνω από το βουνό της Πεντέλης,στην Αθήνα. Αργά το βράδυ της Κυριακής, στης 2 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς, ένα σμήνος από ΑΤΙΑ, περνάει πάνω από την Κεντρική Ελλάδα, κατευθυνόμενο προς τον Βορά, τη Μακεδονία. Πετάνε πάνω από τη Θεσσαλονίκη, τη Χαλκιδική και τελικά την Καβάλα όπου αλλάζουν πορεία, και κατευθύνονται πλέον πίσω στη νότια Ελλάδα. Αυτή τη φορά τα ΑΤΙΑ πετούν νότια ως την Πελοπόννησο, όπου πάλι αλλάζουν πορεία, αυτή τη φορά προς την κεντρική Ελλάδα. Είναι κατά τη διάρκεια εκείνου του χρόνου όπου πάρα πολλές αναφορές γίνονται στην αστυνομία, στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και στις εφημερίδες. Οι εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδα, και αναλυτικά άρθρα με τίτλους όπως:«ΑΤΙΑ έχουν καταλάβει την Ελλάδα», «Ένα ιπτάμενο τραίνο πετούσε στον ουρανό», «Φώτα ταξίδευαν στους ουρανούς». Πολλές αναφορές, αξιόπιστα άτομα έγιναν αυτόπτες μάρτυρες και πληροφορίες έρεαν από όλα τα σημεία της Ελλάδας. Σε αυτό το σημείο γίνετε ένα ασυνήθιστο γεγονός. Καθώς ήταν στο δεύτερο πέρασμά τους πάνω από την κεντρική Ελλάδα, περίπου στις 9:30 μ.μ., ένα από τα ΑΤΙΑ, φάνηκε να έχει δυσλειτουργίες, δεδομένου ότι άλλαξε το χρώμα του σε φωτεινό κόκκινο και μερικοί μάρτυρες ανέφεραν ότι άκουσαν μεταλλικούς ήχους. Τελικά προσγειώθηκε στο λόφο της Προφήτη Ηλία (υψόμετρο 726m) ακριβώς έξω από το μικρό χωριό Μέγας Πλάτανος, μερικά χιλιόμετρα από την Αταλάντη . Αυτά τα αντικείμενα που προσγειώθηκαν στην περιοχή, είχαν το μέγεθος ενός τρακτέρ και μία στρογγυλή μορφή. Οι μάρτυρες ανέφεραν πως μερικά κοντά ανθρωποειδή όντα ήταν μέσα.
Από το σχηματισμό των 12-17 αντικειμένων το ένα άρχισε να χάνει ύψος και μπήκε σε τροχιά σύγκρουσης με το έδαφος. Λίγα λεπτά αργότερα το αντικείμενο συντριβή στο έδαφος με πολλούς θορύβους και μαύρο καπνό. Μόλις το αντικείμενο συντριβή, τα υπόλοιπα αντικείμενα ακόμα σε σχηματισμό, προσγειώθηκαν γύρω από τον πρώτο, σαν να το προστατεύανε. Το γεγονός άρχισε στις 9:30 μ.μ. της Κυριακής και τελείωσε στις 3:00 π.μ. ξημερώματα της Δευτέρας. Μετά από τη σύντομη παραμονή τους στο λόφο του Προφήτη Ηλία, τα αντικείμενα έφυγαν, παίρνοντας μαζί τους και το κατεστραμμένο σκάφος. Την επόμενη ημέρα μόνο ένα παράξενο υγρό (πιθανόν να χρησιμοποιήθηκε για κατάσβεση φωτιάς) και λίγος καπνός, πρόδιδαν τα γεγονότα της προηγούμενης νύχτας. Μάρτυρες βρήκαν κομμάτια από εξοπλισμό και ένα αντικείμενο σαν σφουγγάρι. Ένα άτομο που έψαχνε την περιοχή, βρήκε κοντά στην περιοχή προσγείωσης, ένα δέντρο πεύκο, που είχε καεί και όταν το άγγιξε, εμφανίστηκαν φουσκάλες στο χέρι του σαν να τον είχε κάψει. ’λλοι βρήκαν μικρά κομμάτια μετάλλου, καλωδίων και άλλων συντριμμιών που τα μαζέψανε και τα παραδόσανε στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα.
Ο Αστυνομικός Διευθυντής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Φθιώτιδας, ενημερώθηκε για το γεγονός, και διέταξε κατάλληλη έρευνα. Επίσης πιστοποίησε ότι το εν λόγω αντικείμενο έκαψε το χορτάρι και τους θάμνους σε μια ακτίνα 200 μέτρων. Στην περιοχή βρέθηκαν συντρίμμια αποτελούμενα από διάφορα μεταλλικά κομμάτια, ένα στρογγυλό μεταλλικό πλαίσιο από καλώδια και διάφορα άλλα χειροποίητα αντικείμενα. Όλα αυτά μεταφέρθηκαν στην αεροπορική βάση της Τανάγρα, πού είναι η έδρα του κέντρου έρευνας και τεχνολογίας της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Οι υπάλληλοι της πολεμικής αεροπορίας που πήραν τα αντικείμενα από την περιοχή της συντριβής, έγραψαν στην αναφορά τους, ότι τα συντρίμμια δεν ήταν τίποτε το αξιόλογο, και πιθανώς να ήταν από ένα πολεμικό αεροπλάνο. Αλλά η επιτροπή που εξέτασε το τι βρέθηκε στην Αταλάντη, είχε μια διαφορετική άποψη. Ο Αστυνομικός Διευθυντής ανέφερε επίσης στην αναφορά του, ότι εκτός από τα άτομα που βεβαίωσαν το γεγονός, υπάρχει επίσης και η αναφορά των αστυνομικών και των κατοίκων από τα γειτονικά χωριά που επιβεβαιώνουν την ιστορία.
Μέγας Πλάτανος, 2 Σεπτεμβρίου 1990.
Το μέρος όπου παρατηρήθηκε πτώση ενός ΑΤΙΑ.Αυτή η ακολουθία γεγονότων μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα. Είτε ολόκληρη η περιοχή της Αταλάντης υπέφερε από μαζική υστερία και παραισθήσεις για εξωγήινους, ή κάτι συνέβη. Διάφοροι σκεπτικιστές, λένε ότι το γεγονός έγινε κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», και ότι όλα μπορεί να ήταν ένα μυστικό πρόγραμμα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, ότι οι Αμερικανοί εξέταζαν το νέο εξοπλισμό τους στην Ελλάδα!!!!. Αλλά η επίσημη δήλωση από την πολεμική αεροπορία, κατέπληξε τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων και των ερευνητών των ΑΤΙΑ.Στις 19 Οκτωβρίου του 1990 το κέντρο έρευνας και τεχνολογίας της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, εξέδωσε μια δήλωση σχετικά με το γεγονός στην Αταλάντη.
Σύμφωνα με αυτή την δήλωση, στις εγκαταστάσεις βρέθηκαν:
Κομμάτια ενός θηλυκού βύσματος 11 εκατοστά στη διάμετρο, φτιαγμένο από χαλκό και με αραβικούς αριθμούς στο κέντρο του.
Μία σειρά ενός multipin καλωδίου φτιαγμένο από χαλκό, συνδεδεμένο με προαναφερθέν βύσμα.
Ο μονωτής αυτών των καλωδίων έγινε από ένα μετάξι όπως το ύφασμα και το τεφλόν.
Ένα καμένο ελαστικό κυκλικό κάλυμμα. Ένα δαχτυλίδι από χάλυβα. Τρεις μπάρες από χάλυβα 10 cm η κάθε μία.
Στην κάτω μεριά δύο ρυθμιστές με το ελληνικό γράμμα Φ στην βάση τους.
·
Η έκθεση βεβαιώνει ότι:
Τα συντρίμμια που βρέθηκαν, ήταν γήινης προέλευσης, δεδομένου ότι υπήρχαν αριθμητικές και αλφαβητικές ενδείξεις.
Ήταν παλαιάς τεχνολογίας, βασισμένοι στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν.
Είναι πιθανώς κομμάτια ενός παλαιού δορυφόρου. Αυτό το συμπέρασμα βασίστηκε στις μετρήσεις, την καλωδίωση και την κατασκευή.
Ο δορυφόρος πρέπει να είναι από την Ευρώπη ή την πρώην σοβιετική ένωση, δεδομένου ότι μόνο σε αυτές τις περιοχές του κόσμου το μετρικό σύστημα είναι σε μέτρα και εκατοστά.
Σχετικά με το γράμμα Φ, η επιτροπή ανέφερε ότι είναι από τη σοβιετική ένωση δεδομένου ότι εκείνη η χώρα χρησιμοποιεί το ελληνικό αυτό γράμμα στο κυριλλικό αλφάβητό της και επίσης έχει την τεχνολογία για μια τέτοια συσκευή.
Αυτή είναι μια καλή έκθεση. Μια επίσημη έκθεση. Μια έκθεση που ένας επιστήμονας μπορεί να την κοιτάξει και να πει «ναι, ένας δορυφόρος έπεσε στο έδαφος, δεν έκαψε τίποτα, δεν έκανε κανέναν κρατήρα στην περιοχή της σύγκρουσης, άφησε μερικά καλώδια και έπειτα επέστρεψε στην προηγούμενη θέση του». Μη αναφέροντας ότι τα άλλα αντικείμενα που «έπεσαν» με τον «δορυφόρο», βοήθησαν στην επισκευή του και έπειτα έφυγαν για τον προορισμό τους γύρω από τη γη.
Μερικοί μπορεί να πουν ότι ο δορυφόρος, κάηκε στην είσοδό του στην ατμόσφαιρα και ότι όλα αυτά που βρέθηκαν, πραγματικά είναι κομμάτια ενός δορυφόρου. Αλλά εάν αυτό είναι σωστό, τότε γιατί οι ανώτεροι υπάλληλοι της πολεμικής αεροπορίας, απείλησαν τους μάρτυρες για να παραδώσουν όλα τα αντικείμενα που βρήκανε και γιατί συνέχιζαν να λένε ότι τα συντρίμμια κόστιζαν μια περιουσία; Και γιατί μετά από το λίγο της παραμονής τους στο κέντρο έρευνας και τεχνολογίας της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, τα συντρίμμια μεταφέρθηκαν στη NASA, ενώ στους μάρτυρες είπανε να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό;
Με όλες αυτές τις ερωτήσεις στο μυαλό, οι αστρονόμοι έδωσαν μια διαφορετική άποψη σε αυτό το γεγονός. Τα συντρίμμια ήταν κομμάτια από μία βροχή μετεωριτών που επισκέπτεται τη γη κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του τέλους του καλοκαιριού. Αλλά εάν είχε συμβεί αυτό, πρέπει να είναι πολύ σίγουροι ότι είχαν αφθονία μηχανημάτων επάνω τους. Είναι λίγο παράξενο να βρεθούν καλώδια και μεταλλικά κομμάτια δημιουργημένα από μια ευφυή μορφή ζωής σε μία βροχή μετεωριτών που πέφτει από τον ουρανό.
