Του Παναγιώτη Παλληκάρη
Στην αρχή, που το διάβασα, ομολογώ σοκαρίστικα.Ύστερα το φιλοσόφησα λίγο και το βρήκα μάλλον ... λογικό(!). Θυμήθηκα ότι τα κόμματα έχουν συνθλίψει τη συνείδηση του βουλευτή. Η κομματική πειθαρχία είναι πάνω από τη βουλευτική συνείδηση.Ο βουλευτής δεν μπορεί να ενεργεί ή να ψηφίζει κατά «κατά συνείδησιν, παρά μόνον όταν του το επιτρέπει το κόμμα.Και το κόμμα σε ελάχιστες περιπτώσεις επιτρέπει στους βουλευτές του να εμφανιστούν στη Βουλή με δική τους άποψη και να ψηφίσουν «κατά συνείδησιν».Δηλαδή ο βουλευτής είναι ετεροκίνητος,ένα βαγόνι στον κομματικό συρμό! Αλλά οι συρμοί πολλές φορές εκτροχιάζονται, και κάποτε με πολλά θύματα. Ας μη το ξεχνούν αυτό κόμματα και βουλευτές. Όμως, εκείνο που με έπεισε να δεχθώ ως λογικό(!) ... το « κατά συνείδησιν» είναι το γεγονός της συνθλίψεως της βουλευτικής συνειδήσεως από την κομματική πειθαρχία.Κάτι, για μένα τον απλό πολίτη, ακατανόητο, αφού δεν πιστεύω ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Και πολύ περισσότερο δεν πιστεύω στην απώλεια της ελευθερίας για οποιαδήποτε σκοπιμότητα.Γιατί, η ελευθερία, δεν μπορεί να ευδοκιμήσει σε τόπους και χώρους όπου ζουν άνθρωποι με καταπιεσμένη ή το χειρότερο, ανελεύθερη συνείδηση!..
↧