” Υπάρχει μια ανακάλυψη που θα θέλαμε να αναφέρουμε. Μας θυμίζει την ιστορία της ανακάλυψης της ανεμοβλογιάς και της τελικής νίκης των ανθρώπων έναντι αυτής της ασθένειας (Bennett and Baxby, 1996).”
Στην επαρχία Hubei, το επίκεντρο του COVID-19 στην Κίνα, η τοπική ένωση μελισσοκόμων πραγματοποίησε μια έρευνα για τους μελισσοκόμους (Εικ. 1). Συνολικά, ερευνήθηκαν 5115 μελισσοκόμοι από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 8 Μαρτίου, συμπεριλαμβανομένων 723 στο Γουχάν, το επίκεντρο του Hubei. Κανένας από αυτούς τους μελισσοκόμους δεν ανέπτυξε συμπτώματα που σχετίζονται με το COVID-19 και η υγεία τους ήταν εντελώς φυσιολογική.
Χωρίς κανένα προστατευτικό μέτρο, δύο από τους πέντε μελισσοθεραπευτές εκτέθηκαν σε ύποπτα κρούσματα COVID-19 και άλλοι εκτέθηκαν σε επιβεβαιωμένα κρούσματα COVID-19, αλλά κανένας από αυτούς δεν μολύνθηκε τελικά. Κανένας από τους 121 ασθενείς δεν μολύνθηκε από το SARS-CoV-2 και τρεις από αυτούς είχαν στενή επαφή με άμεσα μέλη της οικογένειας που επιβεβαιώθηκαν περιπτώσεις λοίμωξης SARS-CoV-2. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι οι μελισσοκόμοι είναι λιγότερο πιθανό να εκτεθούν στο SARS-CoV-2 επειδή ζουν σε λιγότερο πυκνοκατοικημένες αγροτικές περιοχές. Όμως, οι πέντε μελισσοθεραπευτές και οι ασθενείς τους προέρχονται από πυκνοκατοικημένες περιοχές στο Γουχάν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα κοινό στοιχείο: αναπτύσσουν ανοχή στο τσίμπημα των μελισσών.
Το τσίμπημα μελισσών μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις (Park and Lee, 2016) και μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε θάνατο λόγω υπερβολικού στρεσαρίσματος του ανοσοποιητικού συστήματος (Vazquez-Revuelta και Madrigal-Burgaleta, 2018). Το δηλητήριο της μέλισσας μπορεί να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα (Cherniack και Govorushko, 2018) και να ενισχύσει τη διαφοροποίηση των ανθρώπινων ρυθμιστικών Τ κυττάρων (Caramalho et al., 2015), τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της λοίμωξης SARS-CoV (Chen et al. , 2010). Μήπως η διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλείται από το δηλητήριο της μέλισσας μειώνει την ευαισθησία στο SARS-CoV-2; Για να το δοκιμάσουμε αυτό, χρειάζονται πειράματα σε ζώα. Οι πίθηκοι μπορεί να είναι κατάλληλοι για αυτήν τη μελέτη. Οι πίθηκοι θα μπορούσαν να χωριστούν σε δύο πειραματικές ομάδες με την ίδια φυλή και ηλικία. Μια ομάδα μπορεί να γίνει ανεκτική στο δηλητήριο της μέλισσας μετά από μια περίοδο καθημερινών τσιμπημάτων μελισσών, ενώ η άλλη ομάδα δεν θα λαμβάνει κάποια παρέμβαση. Στη συνέχεια θα μπορούσαν να εκτεθούν στο ίδιο μολυσμένο περιβάλλον από το SARS-CoV-2 και να πραγματοποιηθούν πολλαπλές δοκιμές για να διαπιστωθεί εάν μολύνθηκαν από το SARS-CoV-2.
Σκοπός μας στη σύνταξη αυτής της επιστολής είναι να ζητήσουμε από τους μελετητές με τις κατάλληλες ερευνητικές συνθήκες να δοκιμάσουν αυτήν την υπόθεση. Εφόσον δεν υπάρχει εμβόλιο για το SARS-CoV-2, εάν αυτή η μέθοδος λειτουργεί, τότε θα μπορούσε να προσφέρει μια ελπίδα για τη νίκη επί του COVID-19.
Πηγή:Bee venom and SARS-CoV-2 , (Authors: Wei Yang, Fu-liangHu, Xiao-fengXu)