Είναι το κοινό μυστικό ότι ο ""Γιαννάκης δεν τα καταφέρνει πάντα καλά"" ,αλλά όλοι εμείς που είμαστε μέσα στην τάξη,είμαστε το στήριγμα του Γιαννάκη.
Είναι ακόμα και οι στιγμές που δεν έχουμε τις καλύτερες επιδόσεις, μαθητές και δάσκαλοι,αλλά κι αυτές είναι απολύτως διδακτικές.
Είναι η ισορροπία με την οποία χτίζονται οι ψυχές και η οποία είναι πολύ εύθραυστη.
Είναι η διδασκαλία,το μάθημα,που όταν γίνεται με αυτούς τους όρους αποδίδει.
Αν χαθεί η προσωπική σχέση, αυτό δε θα είναι σχολείο.
Αν η τάξη γίνει studio είναι αυτονόητο πως οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα θα προσπαθήσουν να μεταλλαχθούν σε πρωταγωνιστές. ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ και φυσικά αυτό δε θα είναι σχολείο.
Αν χάσουμε την μοναδική ιερότητα, το άσυλο του χώρου, τότε κλείστε το εντελώς, δε χρειάζεται.
ΠΑΙΔΕΙΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ που σέβεται χαρακτήρες και χαρακτηριστικά.
Τα μυαλά και τα αλεξίπτωτα είναι Χρήσιμα μόνο όταν είναι ανοιχτά !!! Μην το ξεχνάμε.