Η ιδεολογική και πολιτική μας θέση υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι διαχρονικά δεδομένη και επιβεβαιωμένη και όχι όψιμη και ευκαιριακή. Μια επιλογή που λαμβάνει σοβαρά υπόψη της το ισοζύγιο κόστους- οφέλους για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. Όταν όμως αυτό ανατρέπεται δραματικά υπέρ ποικίλων οικονομικών συμφερόντων και σε βάρος των τοπικών κοινωνιών, της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος, τότε από ευχή γίνεται κατάρα. Κάτι ανάλογο βιώνει τα τελευταία χρόνια και η περιοχή μας και κυρίως όλο το μέτωπο του Κορινθιακού με την άναρχη, ανεξέλεγκτη - και πέραν κάθε ορίου αντοχής- εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Δεκάδες χιλιόμετρα δρόμων, πληγωμένα βουνά και λόφοι, βάναυση διατάραξη του οικοσυστήματος, καλώδια μεταφοράς ενέργειας που περνούν μέσα από χωριά και προκαλούν ανησυχίες στους κατοίκους για ενδεχόμενες βλάβες στην υγεία τους, αγρότες και κτηνοτρόφοι ανάστατοι και φοβισμένοι. Αυτά διαπιστώσαμε, ιδίοις όμμασι, μετά την επίσκεψή μας στα Λεύκτρα και τη συζήτησή μας με τον πρόεδρο και κατοίκους του ιστορικού χωριού.
Τα ερωτήματα τίθενται αμείλικτα:
·Υπάρχει η πρόθεση αντίστασης στους εγχώριους και διεθνείς επενδυτές; ·Είμαστε διατεθειμένοι να ενδώσουμε στα πάντα «για μια χούφτα … ευρώ;» Η δημοτική αρχή οφείλει να μας πει ποιο είναι αυτό το όριο και όχι να προβάλλει το φαιδρό επιχείρημα ότι οι δρόμοι που χαράχθηκαν στο βουνό πρόσφεραν πρόσβαση για την προστασία του δάσους από τη φωτιά. Το βιάζουμε για να το σώσουμε;
Οι δημότες και η κοινωνία απαιτούν σοβαρές, έγκυρες και υπεύθυνες απαντήσεις.
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΥΘΥΝΗΣ
